21 lutego 2010
Wiadomości » 21 lutego 2010
W Bydgoszczy w dniu 13.02.2010 r. odbyła się konferencja pt. "Choroby skóry i skórne prezentacje chorób układowych".
Konferencja skierowana była przede wszystkim do lekarzy i przybliżać im miała dokonania polskich klinik i ośrodków naukowych w leczeniu różnych schorzeń skórnych. Ogólnopolskie Stowarzyszenie Chorych na Łuszczycę na tej konferencji reprezentował Wojciech S. Wilkowski.
Program konferencji obejmował dość szeroki wachlarz tematyczny - nas jako Stowarzyszenie interesował głównie wykład prof. dr hab. med. Hanny Wolskiej
"Łuszczyca krostkowa i stawowa". Prelegentka przedstawiła kilka podstawowych informacji oraz przytoczyła wnioski wynikające z wieloletnich obserwacji czynionych w trakcie pracy
z chorymi.
Łuszczyca krostkowa i stawowa są najcięższymi postaciami łuszczycy. Z tymi odmianami wiąże się zagrożenie dla zdrowia i życia pacjentów, wynikające zarówno z samego schorzenia (ciężki przebieg) ale również z wieloletniego leczenia lekami systemowymi. Prof. Wolska zaznaczyła przy tym, że zaobserwowała brak skuteczności leczenia łuszczycy krostkowej lekami biologicznymi.
Sporą część wykładu p. profesor poświęciła przedstawieniu sposobów leczenia różnych odmian łuszczycy. Szczególną uwagę zwróciła jednak na pojawiającą się u chorych na łuszczycę krostkową nową ciężką jednostkę chorobową: pustulosis palmoplantaris. Schorzenie to występuje głównie na dłoniach i stopach chorego. Jest to schorzenie jeszcze do konca nie rozpoznane. Trudno określić u jakiego odsetku chorych na łuszczycę występuje. Nie znane są też przyczyny je wywołujące - zaobserwowano pewien związek
z chorobami tarczycy; z całą pewnością do wystąpienia tej choroby przyczynia się palenie nikotyny. Leczenie jest dość trudne. Stosuje się przede wszystkim metotreksat, cyklosporynę i retinoidy, przy czym najlepsze efekty dawało stosowanie acytretyny
w maksymalnych dopuszczalnych dawkach - każdorazowe obniżenie dawki powodowało pogorszenie się stanu chorego.
Dalsza część wykładu poświęcona była przybliżeniu objawów łuszczycy stawowej oraz metodologii jej diagnozowania. Znane są przypadki mylnego klasyfikowania łuszczycy stawowej jako reumatoidalnego zapalenia stawów.
Obok ciekawie zaprezentowanego wykładu, korzyścią dla uczestników była możliwość porozmawiania w kuluarach, w czasie przerw. Z prof. H. Wolską, prof. W. Glińskim,
prof. W. Plackiem oraz z lekarzami z kujawsko-pomorskich szpitali i przychodni przedstawiciel Stowarzyszenia rozmawiał o kłopotach chorych związanych z dostępem do nowoczesnych metod leczenia, o finansowaniu tegoż leczenia oraz o wspólnych przedsięwzięciach, zmierzających do poprawy sytuacji.
Na marginesie – prof. Gliński zauważył w rozmowie, że już w latach 70-tych nie udawało się wpisać łuszczycy na listę chorób przewlekłych. Czyżby łuszczyca była chorobą antysocjalistyczną i antydemokratyczną?
Program konferencji obejmował dość szeroki wachlarz tematyczny - nas jako Stowarzyszenie interesował głównie wykład prof. dr hab. med. Hanny Wolskiej
"Łuszczyca krostkowa i stawowa". Prelegentka przedstawiła kilka podstawowych informacji oraz przytoczyła wnioski wynikające z wieloletnich obserwacji czynionych w trakcie pracy
z chorymi.
Łuszczyca krostkowa i stawowa są najcięższymi postaciami łuszczycy. Z tymi odmianami wiąże się zagrożenie dla zdrowia i życia pacjentów, wynikające zarówno z samego schorzenia (ciężki przebieg) ale również z wieloletniego leczenia lekami systemowymi. Prof. Wolska zaznaczyła przy tym, że zaobserwowała brak skuteczności leczenia łuszczycy krostkowej lekami biologicznymi.
Sporą część wykładu p. profesor poświęciła przedstawieniu sposobów leczenia różnych odmian łuszczycy. Szczególną uwagę zwróciła jednak na pojawiającą się u chorych na łuszczycę krostkową nową ciężką jednostkę chorobową: pustulosis palmoplantaris. Schorzenie to występuje głównie na dłoniach i stopach chorego. Jest to schorzenie jeszcze do konca nie rozpoznane. Trudno określić u jakiego odsetku chorych na łuszczycę występuje. Nie znane są też przyczyny je wywołujące - zaobserwowano pewien związek
z chorobami tarczycy; z całą pewnością do wystąpienia tej choroby przyczynia się palenie nikotyny. Leczenie jest dość trudne. Stosuje się przede wszystkim metotreksat, cyklosporynę i retinoidy, przy czym najlepsze efekty dawało stosowanie acytretyny
w maksymalnych dopuszczalnych dawkach - każdorazowe obniżenie dawki powodowało pogorszenie się stanu chorego.
Dalsza część wykładu poświęcona była przybliżeniu objawów łuszczycy stawowej oraz metodologii jej diagnozowania. Znane są przypadki mylnego klasyfikowania łuszczycy stawowej jako reumatoidalnego zapalenia stawów.
Obok ciekawie zaprezentowanego wykładu, korzyścią dla uczestników była możliwość porozmawiania w kuluarach, w czasie przerw. Z prof. H. Wolską, prof. W. Glińskim,
prof. W. Plackiem oraz z lekarzami z kujawsko-pomorskich szpitali i przychodni przedstawiciel Stowarzyszenia rozmawiał o kłopotach chorych związanych z dostępem do nowoczesnych metod leczenia, o finansowaniu tegoż leczenia oraz o wspólnych przedsięwzięciach, zmierzających do poprawy sytuacji.
Na marginesie – prof. Gliński zauważył w rozmowie, że już w latach 70-tych nie udawało się wpisać łuszczycy na listę chorób przewlekłych. Czyżby łuszczyca była chorobą antysocjalistyczną i antydemokratyczną?
autor: Wojciech S. Wilkowski